Procedura przyjęcia –w każdym szpitalu inna
Liczba przyjmowanych pacjentów różni się w zależności od kliniki. Jeśli pobyt w szpitalu jest planowany, dowiedz się wcześniej, jak musisz się do niego przygotować.
Nasza wskazówka: może się zdarzyć, że najpierw musisz przejść niezbędne badania przed operacją, zanim będziesz mógł wprowadzić się do swojego pokoju (kilka godzin oczekiwania). Miej zawsze przy sobie jakąś przekąskę. Możesz poruszać się tylko o kulach? Przyjedź do szpitala z malutką torbą, a o przywiezienie walizki wieczorem poproś krewnego.
Pogotowie i SOR tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne
Gabinet lekarski jest już zamknięty? Długie terminy do specjalisty? Chcąc sobie ułatwić życie, wiele osób dzwoni w takich sytuacjach na pogotowie i uniemożliwia opiekę nad pacjentami w sytuacjach zagrażających życiu albo wybiera się na SOR (Szpitalny Oddział Ratunkowy).
Nasza wskazówka: sprawdź, czy naprawdę musisz dzwonić na pogotowie lub pod 112. Można to zrobić, gdy zagrożone jest twoje życie (np. podejrzenie udaru mózgu), występuje bardzo silny ból, poważne obrażenia lub stwierdzisz u kogoś brak oddechu. W szczególności ból w klatce piersiowej, nieznośny ból brzucha i drętwienie mogą wskazywać na poważne problemy. W przeciwnym razie możesz udać się do przychodni. Również na SOR można się udać tylko w przypadku stanu nagłego zagrożenia zdrowia lub życia.
Nie zrzekaj się odpowiedzialności
W wielu szpitalach pielęgniarki i pielęgniarze sami podają leki, które stosujesz. Ale w przypadku specjalnych środków wziewnych, kropli do oczu, insuliny i specjalnych maści może to być trudne. Ponieważ pacjenci czasem źle tolerują leki zastępcze, zabierz z domu te, które stosujesz na co dzień.
Ważne: zawsze konsultuj się z lekarzem w sprawie przyjmowanych środków (nawet w przypadku „nieszkodliwych” witamin i minerałów).
Nasza wskazówka: stwórz listę leków, które możesz oddać na oddziale. Opowiedz im również o wszelkich problemach zdrowotnych, jakie możesz mieć, takich jak np. reakcje alergiczne. Powinieneś też mieć przy sobie istniejącą dokumentację medyczną z ostatnich lat, wykaz alergii, dokument rozrusznika serca, wyniki badań cukru we krwi, wyniki zewnętrznych badań laboratoryjnych wymaganych przez szpital.
Przyjemny pobyt – o czym łatwo zapomnieć
Oto lista rzeczy, które ułatwią ci pobyt w szpitalu.
1. Żeby lepiej się spało – zatyczki do uszu i w razie potrzeby mała dodatkowa poduszka.
2. Ręczniki i ścierki (szpital to nie hotel).
3. Klapki pod prysznic.
4. Pomadka do ust (suche powietrze!).
5. Drobne do automatów z przekąskami.
6. Telefon komórkowy z ładowarką i wygodnymi słuchawkami (oglądanie filmów i słuchanie radia).
7. Majtki i szlafrok (poza koszulą nocną, pidżamą, koszulą szpitalną).
8. Serwetki lub ściereczki na wypadek ubrudzenia się przy posiłku.
9. Pióro i bloczek na notatki.
10. Coś, co poprawi nastrój (zdjęcie z wakacji, bilet z ostatniego koncertu).
11. Kule, okulary, aparat słuchowy (oraz baterie).
Nasza wskazówka: możesz też wziąć ze sobą paczuszki słodyczy, by poczęstować pielęgniarki. To od razu zapewnia przyjemne relacje! Często też szpitale na swoich stronach internetowych prezentują listę niezbędnych rzeczy. Warto się z nią zapoznać.
Komunikacja: dlaczego imiona są ważne
Jeśli lekarze i pielęgniarki nie noszą identyfikatorów, natychmiast zapytaj o ich imiona. Zwracając się do nich bezpośrednio, pokazujesz, że widzisz w nich człowieka, a nie tylko pracownika. Ponadto można lepiej przekazywać informacje: „dr Kowalska obiecała mi...”, zamiast: „ta lekarka, która tu wczoraj była...”. Nie ufaj swojej pamięci – rób notatki.
Nasza wskazówka: przedstaw się opiekunom po imieniu – tak, abyś nie był tylko „pacjentem spod piątki” – i aby uniknąć jakichkolwiek nieporozumień. Ułatw im zapamiętanie swojego imienia poprzez parafrazowanie („lekarz powiedział do mnie: panie Jacku, proszę mi powiedzieć...”). Możesz też umieścić na swoim nocnym stoliku karteczkę, na której napiszesz wyraźnie swoje imię i nazwisko.
/WiedzaiPraktyka
/wip