„Byłoby wspaniale, gdybym nie dał się do tego namówić”, „Mogłem nie reagować tak ostro”, „Szkoda, że od razu się nie pożaliłem”. To, czego potrzebujesz w takich sytuacjach, to przycisk „Powtórz” dla twojej komunikacji. Jak należy postępować?

Wyraź swój trwały gniew

Sytuacja: wielokrotnie denerwowałeś się z danego powodu. Np. na zbyt głośne przyjęcie ogrodowe u sąsiadów lub nierzetelność swojego kolegi. Do tej pory pozostawiałeś rzeczy takimi, jakimi są.

Częsty błąd: jeżeli jest ci niezręcznie ponownie poruszyć temat, odczekaj tak długo, aż któregoś dnia twoja cierpliwość się skończy. Wówczas twoja złość wyrazi się w niekontrolowany sposób i wprawisz drugą osobę w zdumienie.

Taktyka: przygotuj się na kolejne wydarzenie takiego rodzaju. Przygotuj sobie odpowiednie sformułowania, przykładowo: „Ostatnim razem postanowiłem, że jeżeli jeszcze raz zdarzy się, że... (z powodu hałasu do późnych godzin nocnych nie będę mógł zasnąć/będę musiał za ciebie wykonać część pracy), otwarcie porozmawiam o tym z tobą”. Twoja wiadomość: do tej pory świadomie powstrzymywałem się, jednak granice mojej tolerancji zostały przekroczone.

Cofanie przyrzeczeń

Sytuacja: zostałeś poproszony, aby podczas planowanego festynu ulicznego zatroszczyć się o organizację jedzenia lub podczas urlopu rodziców zaopiekować się ich psem. Złożyłeś przy tym nieprzemyślaną obietnicę, czego wkrótce po jej złożeniu już żałowałeś.

Częsty błąd: ponieważ nie chcesz być postrzegany jako osoba, na której nie można polegać, czujesz się związany swoją obietnicą.

Taktyka: odwołaj możliwie najszybciej swoją obietnicę, aby na podstawie twojego przyrzeczenia nie były tworzone żadne fakty, przykładowo twoi rodzice zamówią już wycieczkę. Przyznaj się, że popełniłeś błąd. Aby zachować się w dyplomatyczny sposób, wymień pozytywne przyczyny twojego pierwotnego przyrzeczenia: „Byłem tak oczarowany ideą festynu ulicznego, że całkowicie przeoczyłem w kalendarzu...”,„Chciałem wam bardzo pomóc i nie pomyślałem o tym, że...”. Nie należy jednak za dokładnie uzasadniać przyczyn twojej odmowy, gdyż w przeciwnym razie dostarczysz podstawy do przekonania cię do zmiany zdania („To nie wymaga, aż tak dużo pracy, jak sądzisz...”).

Uwaga: jeżeli częściej znajdujesz się w takich sytuacjach, musisz nauczyć się odmawiania w uprzejmy sposób. Niektóre przydatne sformułowania znajdziesz w okienku.

Przezwyciężanie oniemienia

Sytuacja: brak ci słów. Powoduje to, że twoja ciocia podczas rodzinnego przyjęcia czyni „żartobliwe” porównanie twojej wagi z porcją jedzenia na talerzu. Lub kolega podczas omówienia przedstawia twoje pomysły jako własne.

Częsty błąd: wstydzisz się, że w tym momencie nie przyszła tobie do głowy żadna riposta lub że nie bronisz swoich granic.

Taktyka: nie pozwól, aby stan rzeczy wyprowadził ciebie z równowagi. Podczas kolejnej okazji omów (w cztery oczy) ten incydent, odnieś się do twojej małomówności: „Gdy tydzień temu ..., zabrakło mi po prostu słów.” Lub jeszcze ostrożniej: „...po prostu nie wiedziałem, co mam odpowiedzieć.” Dzięki temu odwołasz się do uczuć: zostałeś zraniony, dotknięty, byłeś rozczarowany itd. W ten sposób ryzykujesz jednak, że druga osoba zacznie się bronić.

Zakończ zatem swoją wypowiedź życzeniem, do którego druga osoba nie będzie się w stanie odwołać: „Czy możemy od tej chwili nie rozmawiać o mojej wadze?”/„Czy możemy w przyszłości współpracować na przyjacielski zasadach?”.

Jeszcze raz wszystko od początku

Sytuacja: twoje nastoletnie dziecko reaguje na twoją propozycję odwiedzenia dziadków w weekend w następujący sposób: „To naprawdę kijowy pomysł”. Twój partner zarzuca tobie, że w salonie panuje „chlew”.

Częsty błąd: reagujesz niczym rakieta.

Taktyka: umożliw drugiej osobie, aby przemyślała swoje słowa i je skorygowała. Wyjaśnij rodzinie podczas przyjaznej rozmowy zasadę przycisku cofania, który można nacisnąć, gdy tylko dana rozmowa zmierza w niewłaściwym kierunku. Wówczas, zamiast upominać dziecko, możesz je poprosić: „Czy możesz cofnąć taśmę i wyrazić się w inny sposób?” Również ty sam możesz używać tego przycisku: czy właśnie powiedziałeś coś swojej partnerce, co sprawia jej przykrość? Powiedz: „Czy mogę jeszcze raz przewinąć taśmę? Nie chciałem tego powiedzieć w ten sposób/Sformułowałem to w tak niezręczny sposób w dużych emocjach”.