Imbir to kłącze pochodzące pierwotnie z południowej Azji. Z rosnącego pod ziemią bulwiastego kłącza wiosną wyrasta długa do 60 cm, podobna do trzciny łodyga o wąskich listkach. Bezpośrednio z kłącza wyrasta łodyga z kwiatami tworząca łukowaty kłos. Z kłosa tego wyrasta biały lub żółty kwiat. Kłącze imbiru zbierane jest jesienią. Do celów medycznych używane jest wyłącznie obrane świeże lub wysuszone kłącze. Przygotowuje się z niego zarówno herbatki, jak i gotowe preparaty.
/WiedzaiPraktyka
/wip